طلای هندی علاوه بر عیار بالا، دارای ویژگی‌های برجسته دیگری نیز است. اکثر طلاهای هندی بسیار سنگین، ضخیم و پهن هستند. این ویژگی را می‌توان در زیورآلات کشورهای عربی نیز مشاهده کرد. البته، در طلاهای مدرن و ظریف هندی که به تازگی در بین زنان هندی بسیار محبوب شده‌اند، نیز وجود دارد. با این حال، در مقایسه با طلای مدرن ایرانی و کشورهای غربی، طلاهای هندی اغلب دارای ضخامت و اندازه بزرگتری هستند. بزرگ بودن ابعاد زیورآلات همچنین یکی از ویژگی‌های رایج طلاهای هندی است.

رنگ زرد پر رنگ یکی از ویژگی‌های بارز طلاهای هندی است. دلیل این ویژگی، استفاده از طلا با عیار بالا، به عنوان مثال عیار 22 و 24، می‌باشد. رنگ زرد در بین مردم هند بسیار محبوب است و آنها کمتر از رنگ‌های دیگر مانند رزگلد و سفید استفاده می‌کنند. در واقع، یکی از ویژگی‌های برجسته طلاهای هندی، زرد و براق بودن آن است.

قیمت طلای هندی بسته به مناطق و شهرهای مختلف هند متفاوت است. در مناطق فقیر نشین، هزینه خرید طلا کمتر از سایر مناطق است. این امر به دلیل درآمد پایین این قشر از مردم است و آنها مجبورند طلا با قیمت مناسب‌تری را تهیه کنند. در نتیجه، در این مناطق، عیار طلای هندی معمولاً 14 می‌باشد. اما در مناطق اعیان نشین هند، طلا با قیمت و عیار بالاتری به فروش می‌رسد. نوع و سبک زیورآلات هندی نیز بر قیمت آنها تأثیرگذار است. به عنوان مثال، زیورآلات میناکاری قیمت مناسب‌تری دارند، در حالی که طلاهایی که از سنگ‌های قیمتی استفاده شده است، طبعاً قیمت بالاتری دارند.

طلا هندی

یکی از طرح‌ های رایج در طلاهای هندی، ملیله‌کاری است که در واقع شاخه‌ای از هنر فلزکاری می‌باشد. در این فرآیند، با استفاده از مفتول‌های نازک نقره یا طلا، زیورآلات منحصر به فردی طراحی می‌شود. ملیله‌کاری با ظرافت و دقت بالا انجام می‌شود و نتیجه‌ای بسیار زیبا و هنرمندانه به ارمغان می‌آورد. در این فرآیند، مفتول‌ها به هم تابیده و به صورت الگوهای مختلفی تنیده می‌شوند، که نتیجه آن زیورآلاتی با طرح‌های هندسی و هنری منحصر به فرد است. ملیله‌کاری یکی از ویژگی‌های تمایزدهنده طلاهای هندی است و به آن‌ها جذابیت و فرهنگ خاصی می‌بخشد.

قدمت جواهرات کندان به قرن 16 میلادی، زمان حکومت امپراطوری مغول‌ها برمی‌گردد. در آن زمان، برای ساخت این نوع طلاها از طلا، نقره و سنگ‌های قیمتی استفاده می‌شد. سنگ‌های قیمتی مانند زمرد، الماس و یاقوت کبود برای زینت‌بخشی به این جواهرات سنتی بکار می‌رفتند. این طراحی طلا به گونه‌ ای ساخته می‌ شد که سنگ‌های قیمتی و فلزات گرانبها با ظرافت و هنرمندی به یکدیگر متصل می‌شدند. معمولاً در داخل یا پشت طلاهای کندان، میناکاری انجام می‌شد و این طرح برای ساخت انواع زیورآلاتی مانند گوشواره‌های طلا، دستبند‌های طلا و گردنبند‌های طلا به کار می‌رفت. همچنین از این طرح برای ساخت سنجاق‌های سر و حلقه‌ها نیز استفاده می‌شد. امروزه با پیشرفت علم طراحی در صنعت طلا و جواهر، می‌توان انواع سنگ‌ها را در هر اندازه‌ای در این طرح طلا استفاده کرد.

در دنیای مد و فشن، میناکاری بسیار محبوب است زیرا به طلاهای معمولی طرح و رنگ خاصی می‌بخشد. این سبک طلا قیمت مناسبی دارد و برای افرادی که به دنبال روند مد هستند، گزینه‌ای مناسب است. این سبک طلا به طور عمده در استان راجستان و مناطق شمالی هند یافت می‌شود. طراحان طلا در این مدل به گونه‌ ای عمل کرده‌ اند که در ابتدا فکر می‌ کنید روی طلا سنگ‌ها قرار دارند.

اما سپس متوجه می‌شوید که رنگ‌های خاصی به زیبایی کنار هم قرار گرفته‌اند. این سبک بسیار متنوع است و از طلاهای ارزان تا گران‌قیمت را شامل می‌شود. حتی در زیر طلای این طرح‌ها نیز میناکاری انجام می‌شود تا حس خوب و دلپذیری برای فردی که از این طلا استفاده می‌کند، ایجاد شود.

مدل جواهرات این طرح به صورت دوتایی و در دو حالت توپر و توخالی ساخته می‌شود. در این طرح از انواع طلا هندی، بخش داخلی آن با طرح گل و بخش خارجی آن با الماس‌های تراش نخورده پوشانده می‌شود و در نهایت با استفاده از شکل‌های مختلف حیوانات مانند فیل با تنه‌های در هم تنیده تزئین می‌شود. این سبک جواهرات به عنوان بهترین هدیه برای مراسم عروسی شناخته می‌شود.

در این دسته از زیورآلات که نمادی از شیوا و زیبایی هستند، بیشتر از مروارید و آویزهای ظریف استفاده می‌شود و عموماً با استفاده از سنگ زمرد، طرح طاووس و نقش نیلوفر آبی طراحی می‌شوند. در هند باستان، باور داشتند که مروارید‌های بی‌عیب و نقص، از بدبختی جلوگیری می‌کنند؛ به همین دلیل، این مدل جواهرات مورد علاقه پادشاهان بودند.

حلقه بینی یا “Nath” انواع مختلفی دارد که در یک طرف بینی قرار می‌گیرد و نمادی از تعهد و وضعیت متاهل بودن است. این حلقه‌ها در مدل‌های ساده یا دارای نگین طراحی می‌شوند و به عنوان جزءی از جواهرات عروس شناخته می‌شوند.

زیورآلات کمر هند جنوبی با استفاده از الماس‌ های گل رز، زمرد و یاقوت‌های کابوشون تزئین شده‌اند. در این طرح، طاووس‌ها، گل‌ها، جوانه‌ها و برگ‌ها در یک تقارن کامل به هم ترکیب شده‌اند. هدیه دادن طلا به شکل کمربند “Oddiyanam” از جمله لاینفک اکسسوری‌های عروس شمرده می‌شود.

طلا هندی

می‌ توان گفت که جواهری که در شمال هند برای گوش به‌طور محبوب ترین است، “Karanphool” است. در این جواهر، نقش گل در مرکز قرار می‌گیرد و با استفاده از انواع زیورآلات به نام ژومکا، به شکل زنگ، به طور جداگانه پوشیده می‌شود. هر منطقه در هند، بر اساس فرهنگ خود، تزئینات خاص خود را بر روی این جواهرات دارد. علاوه بر این، پیرسینگ طلا یکی از محبوب‌ترین اکسسوری‌های زنان هندی است.

در جنوب هند، عروس‌ها برای تزئین موهای بافته شده خود از زیوری به نام “Jadanagam” استفاده می‌کنند. طرح‌های این نوع زیور مستوحات از طرح مارکبری دارند که موهای بافته شده را در بر می‌گیرد و سپس موها با گل و جوانه‌ها پوشیده می‌شوند.

انواع مختلفی از پابند طلا در مناطق مختلف هند استفاده می‌شود. پایل، گجرا، سانکلا، چنجار، گولوسو و کاپاپو تنها چند نمونه از این موارد هستند. در این جواهرات، اغلب از سنگ‌های آویز در اطراف آن‌ها نیز استفاده می‌شود.

وانکی به عنوان زینت بازو، با طراحی‌های خاص، شبیه به مارهای پیچ خورده یا پرندگانی مانند طاووس و طوطی روی بازو بسته می‌ شود. در قسمت انتهایی هر دو طرف وانکی، یک آویز با نقوشی مانند گل‌ها قرار دارد که آن را بسیار منحصر به فرد می‌سازد.

سبک جواهرات هند در طول دوران سلطنت‌ های مختلف بسیار متنوع بوده است. هر امپراطوری سبک و طرح خاص خود را در طلا و جواهرات داشته است. به عنوان مثال، امپراطوری مغول علاقه زیادی به استفاده از سنگ‌های قیمتی داشت و در طراحی جواهرات خود از آنها استفاده می‌کرد، در حالی که امپراطوری راجپوت تمایل داشت طلاهای حکاکی شده و رنگارنگ را بیشتر به کار ببرد. امروزه، در کشور هند، جواهرات معاصر بر اساس طرح‌های مدرن، جذاب و با توجه به اصول زیبایی شناختی توسعه می‌یابند، به طوری که جواهرات ساخته شده از مصنوع طلا نیز برای استفاده در زندگی شهری مناسب باشند.